Nereden kaynıyor hayat ırmağı
Bu durmaz karanlık nereye
Annem mi açılan mezar kucağı
Ebedi geceden bekış nereye
Meçhul bir yolcuyum bu son akşamda
Ümit nurum söndü siyah bir camda
Evim, çocuklarım... Gözüm arkamda
Ahbaplar, bu itiş, kakış nereye
Artık ne mavilik ne pembe bahar
Ne mehtap, ne sahil, ne sandal... Hep kar
Söylryin benimle uçan ey kuşlar
O yazlık dünyadan bu kış nereye
Bir kaç rekat namaz,zekat,oruç,hac
Dualarım gibi hep kabule muhtaç
Şeref, son nefeste edince miraç
Semalardan koptu alkış... Nereye
Abdurrahman Şeref GÜZELYAZICI
4 Şubat 2010 Perşembe
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder